Maandagmiddag, theetijd. Heerlijk, zelfgebakken cake! Buiten dondert en regent het flink. Naast me wordt door cello en piano gestudeerd op barokke muziek. Op de bank tegenover me zit Esger zijn broek te naaien. Een hond houdt de wacht. Ik was net in mijn gelukkig waterdichte tentje. Na de afwas had ik me voor ’t eerst in 3 etmalen een uurtje teruggetrokken. Even bijkomen van de korte nacht, het kampvuur was te verleidelijk.

’t Is mijn eerste KBF. Gevonden via internet. Toch was t ook een beetje thuiskomen, omdat ik hier vaker kwam toen de Trappisten er nog woonden. Ik ben gekomen omdat ‘ora en labora’ me trok. Maar vooral om verrast, geïnspireerd te worden door allerhande idealisten. Zelf ben ik van huis uit meer een ‘plichtsmens’ dan een ‘droommens’.

Ik kom bepaald niet van een koude kermis thuis. De eerste uurtjes vroeg ik me af of ik wel zou aarden: zoveel mensen die jonger zijn dan ik (ben zelf 51), tikje te ‘evangelisch’ voor mij? Die angst kon ik gelukkig snel weer loslaten. Wat een mooie mensen allemaal, wat een bevlogenheid, wat een schat aan praktische ervaringen zijn er voorhanden. Gisteren bij het kampvuur vertelde Gerrald over zijn tijd bij broeder Johannes in Calais, over de omgang met jonge vluchtelingen. Hoe ‘stoere mannen’ van 14 jaar ook weer kind konden zijn. En tijdens het aardappelrooien vanochtend vertelde Herman over hoe hij (met zijn jonge gezin) in Amsterdam woont en werkt met vluchtelingen. Hij vertelde ook over andere ‘sociale’ plekken. Zelf heb ik komend voorjaar 6 weken sabbatical van mijn werk. Ik overweeg op zo’n plek mee te draaien. ‘Overweeg’ schrijf ik bewust, want de idee om zoiets te gaan doen is eigenlijk pas deze dagen concreet in me opgekomen. Vooral door de bijdrage van zuster Bep uit Brussel. Gisteren vertelde ze over Poverello, een groep van gemeenschapshuizen in België. Wat een prachtvoorbeeld. En wat een doorleefde kracht en vertrouwen liet zij zien. Volop inspiratie dus. En nog een vol etmaal te gaan, voordat ik woensdag weer ga werken. Ik vertrouw erop dat deze dagen vrucht gaan dragen op mijn verdere weg.